We zijn van start!

Vanmorgen tegen 10 uur verzamelden 141 deelnemers zich met papa's, mama's, opa's, oma's of de oppas op het schoolplein voor de aftrap van Jeugdvakantiewerk 2017. Onder hen een hoop kinderen die eigenlijk al dagen aan het trappelen waren van ongeduld, maar natuurlijk ook kinderen die het allemaal nog erg spannend vonden. Na een kort woordje van welkom zijn we met de hele club naar het gildeterrein gewandeld, waar ons ook dit jaar weer een leuke themaweek staat te wachten.

Bij aankomst op het veld maakten we kennis met professor Jacob. Deze vriendelijke man is 50 jaar geleden getrouwd met de liefde van zijn leven, maar is zijn vrouw sindsdien kwijt door een foutje met zijn tijdmachine. De professor mist zijn vrouw enorm en wil niks liever dan haar terug vinden met behulp van zijn tijdmachine. Helaas is zijn machine eerder ontploft en is hij hierbij onderdelen van de machine kwijtgeraakt. Zo lang hij deze onderdelen niet heeft kan hij niet herenigd worden met zijn grote liefde. Wij spreken af om de professor te helpen bij het zoeken naar de ontbrekende onderdelen (artifacten) terwijl wij verder door gaan met Jeugdvakantiewerk. Als dank hiervoor gaf de professor alle kinderen en vrijwilligers een petje met het nieuwe logo.

Na de bekendmaking van de groepjes gaan de kinderen met hun groepsleiding hard aan de slag om een mooie hut te bouwen. Sommige leiding lijkt met de handen in de haren te zitten en vragen om bouwtechnische hulp bij de buren. Zo ontstaat er dit jaar spontaan een nieuwe samenwerkingsvorm: naast 5 losse hutjes staan er op ons veld nu 3 twee-kappers en een heuse rijtjeswoning. Beter een goede buur...

Na de boterhammen was de nieuwe hutjeswijk zo goed als afgerond en zijn we gestart met verschillende spelletjes in de zon. Fanatiek werd er gestreden om de beste tijden of het meeste water. Toen we in de pauze genoten van een lekker ijsje stond ons een verrassing te wachten. De tijdmachine produceerde een hoop herrie en rook. En ineens stond daar John Zonderland, één van de atleten van Jeugdvakantiewerk 2016, voor onze neus met in zijn hand een onderdeel van de machine. Hij wilde dit stuk niet zomaar afgeven, maar daagde ons uit voor een wedstrijdje opdrukken. Gelukkig draaien onze kinderen daar hun hand niet voor om en versloegen ze John met gemak. Zoals beloofd gaf hij het gevonden onderdeel aan de professor, waarna hij werd terug gezogen in de machine.

Na nog enkele spelletjes en het zingen van ons feestlied was het alweer half 5, tijd om naar huis te gaan. Voor ons is de tijd gevlogen vandaag. We kijken vanavond in het dorp en op het veld goed rond of we nog onderdelen van de machine (of oud-bekenden van JVW) tegenkomen. En morgen starten we fris en fruitig aan de bosdag!